Antysemitka, kolaborantka i tajna agentka Abwehry – Chanel jakiej nie znamy.
9/06/2023
Wydaje się, że życiowym celem Gabrielle Chanel były podboje i to nie tylko te w świecie mody. Mimo wizerunku silnej i niezależnej, musiała czuć się kochana. Wdawała się więc w romanse, podbijając serca kolejnych mężczyzn. Znalazł w nim miejsce były kawalerzysta Étienne Balsan, który dwudziestoparoletniej Gabrielle zapewnił idyllę. W ogromnej posiadłości Balsana dni Chanel upływały beztrosko. Towarzyszył jej Arthur Capel – towarzysz jazdy konnej i przyjaciel Balsana. Serce Coco zabiło przy nim szybciej. Ich romans, mimo ożenku Capela z córką angielskiego lorda, trwał jedenaście lat. Przerwał go wypadek samochodowy, w którym kochanek Chanel stracił życie. „Tracąc Capela, straciłam wszystko. Muszę przyznać, że to, co nastąpiło potem, to nie było szczęśliwe życie” wspominała po latach.
Zdefiniowani przez kolor – tożsamość w modzie
11/12/2022
W pierwszej połowie XX w. w Stanach Zjednoczonych miała miejsce wielka fala migracyjna, podczas której ponad milion Afroamerykanów zdecydowało się wyjechać na zachodnią bądź środkowo-zachodnią część kraju. W większych miastach, zwłaszcza Los Angeles, Phoenix czy Portland, oferowano nowoprzybyłym pracę w rozwijającym się w Kalifornii przemyśle (zwłaszcza zbrojeniowym). Mimo wiary w lepsze życie, czarnoskórym imigrantom po przyjeździe do nowego miasta w dalszym ciągu towarzyszyła dyskryminacja i segregacja w społeczeństwie. Aby odseparować mieszkańców Los Angeles rasy białej, przybywający Afroamerykanie mogli osiedlać się wyłącznie na określonych terenach, przede wszystkim w środkowo-południowej części miasta.
„Burqa ban” – przejaw islamofobii czy wyzwolenie kobiet z opresji fundamentalistów?
26/09/2022
Czym jest hidżab (arab. حجاب)? Pojęcie kojarzone przede wszystkim z chustą zakrywającą włosy i ramiona muzułmanki w rzeczywistości ma o wiele szersze znaczenie. Hidżab oznacza „zasłonę”, „barierę” lub „granicę” i w kulturze islamu odnosi się nie tyle do samej chusty, co do aktu oddzielenia i zasłonienia. Jak napisano w Koranie, objawionej przez Allaha świętej księdze islamu, zasłona ta służyć ma odróżnieniu Boga od śmiertelników, ludzi prawych od grzeszników, wierzących od niewierzących. Muzułmanie wezwani zostali do zachowania skromnej postawy nie tylko w formie ubioru, ale także mowy, spojrzenia czy sposobu poruszania się. Skromność bowiem stanowi jedną z podstawowych wartości islamu.
Jazz, boogie-woogie, kolorowe skarpety i zamszaki na słoninie – kim byli stiliagi i bikiniarze? O powojennych subkulturach młodzieżowych bloku wschodniego.
18/09/2022
Na przestrzeni lat ubiór nierzadko stanowił wyraz buntu. Moda jako narzędzie sprzeciwu wobec władzy była szczególnie widoczna pod koniec II wojny światowej i w czasach, gdy Europę dzieliła – jak to określił Joseph Goebbels – żelazna kurtyna. Młodzież starego kontynentu, zafascynowana Stanami Zjednoczonymi i amerykańskim stylem życia, szukała sposobu na przeciwstawienie się trudnej sytuacji w swoim kraju. W ten sposób we Francji pojawili się zazous, w Wielkiej Brytanii – teddy boys, natomiast w bloku komunistycznym radzieccy stiliagi czy ich polski odpowiednik – bikiniarze. Grupy te zalicza się do tzw. „pokolenia ’52” – pokolenia europejskiej młodzieży promującego idee indywidualizmu i wolności.
„Maoistowska szaroburość”, czyli o uniformizacji społeczeństwa chińskiego podczas rządów Mao Zedonga.
12/09/2022
Pekin, Brama Niebiańskiego Spokoju (chin. 天安门 ), a z niej na turystów i przypadkowych przechodniów spogląda Mao Zedong. W Państwie Środka obdarzony trudną do zrozumienia dla ludzi z Zachodu czcią. Człowiek, który odpowiedzialny jest za śmierć ponad 45 milionów obywateli własnego państwa ( i to zaledwie w ciągu 4 lat), znajduje szczególne miejsce w sercach Chińczyków. Fiasko polityki Przewodniczącego w zestawieniu z przywróceniem chińskiej dumy narodowej, zdaje się w ogóle nie być istotne. Wraz z narodzinami Mao jako „Wielkiego Wodza” Chińskiej Republiki Ludowej, umarły nie tylko chińska wartość intelektualna, polityka zagraniczna czy nadzieja demokratyzacji, ale także moda. Moda, która po latach władzy mandżurskiej, dopiero co zaczęła rozkwitać. W pierwszych dekadach XX w. Chińczycy nosili zachodnie garnitury, wieczorami zamieniając melonik na cylinder. To także w czasach Republiki Chińskiej pojawiło się qipao – w formie, jaką dziś znamy. Jednak wraz z proklamowaniem Chińskiej Republiki Ludowej w 1949r. „szaroburość” definitywnie wstąpiła na miejsce koloru i elegancji.
